In Griekenland leven heel veel straatkatten. Meestal in de buurt van toeristische plaatsen, want waar toeristen zijn, zijn ook restaurants. En veel katten proberen hun kostje bij elkaar te krijgen door deels te schooien en deels te jagen op bijv. muizen of andere dieren. Het is helaas een hard bestaan en veel van deze katten worden niet ouder dan een jaar of 5-6. Voornamelijk doordat deze dieren geen medische zorg krijgen, denk aan vlooienbehandeling, vaccinaties tegen bijv. kattenziekte of niesziekte. En doordat intacte katers elkaar geregeld in de haren vliegen, is de besmettingsgraad van bijv. FIV (kattenaids) of FeLV (kattenleukemie) erg hoog. Immers, als besmette katers paren met een nog niet besmette poes, dan wordt aldus de ziekte wel overgedragen.
Op het eiland Kythira is het Irene van Klinken (AdoptacatonKythira.com) die de daar levende straatkatten zoveel mogelijk tegemoet komt. Deels doordat er (privé)voerstations zijn, die door haar gevuld worden met droogvoer, en deels doordat zij katten opvangt in een tweetal shelters in resp. de omgeving van Mitata en Rizes.
De zorg voor zwerfkatten op andere delen van het eiland is recent in andere handen gekomen.
Om enige financiële steun te geven, had ik sinds een jaar of 5 een aantal katten geadopteerd. Door de gewijzigde situatie is het niet helemaal duidelijk meer hoe mijn geadopteerde katten het maken.
Per slot van rekening zijn het vrij levende katten, die bij wijze van spreken het halve eiland over kunnen, en geen huiskatten. In de praktijk vormen ze een soort van kolonie rondom een voedselstation. En deze voedselstations liggen in of bij de dorpen op Kythira.
Zieke katten worden opgenomen in haar “shelters”, waar ook de katten wonen die extra zorg behoeven, bijvoorbeeld blinde katten.
Voor meer informatie, neem een kijkje op haar website: https://www.adoptacatonkythira.com
Hieronder staan de foto’s van de katten die door mij geadopteerd waren.
Dit is Kiara, mijn allereerste Kytheriaanse poesje. Ze woonde in Karvounades. Op de foto zie je dat haar rechteroogje ontstoken is. Dit is later operatief verwijderd.
Sindsdien woonde Kiara in de shelter.
Helaas is ze dood aangetroffen op 2 januari 2020.
Dit is Tzinter, mijn eerste adoptiekater. Hij woont in Karavas waar hij diverse voedselstations bezoekt. Zoals een echte kater betaamt, heeft hij dus een groot territorium. Ondanks dat het hetzelfde dorp is als Aramis, Mimi en Mirtiá woont hij wel in een andere groep.
Dit is Aramis als kitten. Hij was toen nog erg klein en een stuk kleiner dan zijn broertje. Irene heeft zelfs een poosje getwijfeld of hij het wel zou redden…
Dit is Chrisoula en ze woont in Kapsali. Zoals je ziet is haar linkeroogje niet in orde en ze heeft extra zorg hiervoor nodig. Die gaat ze krijgen. Oog-ontstekingen komen vaak voor bij straatkatten (“stray-cats”). Het wordt doorgaans veroorzaakt door het virus dat niesziekte veroorzaakt. In het ergste geval moet het oogje operatief verwijderd worden. Ofschoon enigszins gehandicapt hierdoor, kan een 1-ogige kat nog een prima leven leiden. In november 2021 is Chrisoula helaas overleden.
Dit is Kosmas. Hij woont ook in Kapsali. De oortjes van deze kater zien er wat gehavend uit, mogelijk veroorzaakt door kanker. Dit is helaas een vaker voorkomende aandoening, dat katten met witte oren gevoelig zijn voor kanker t.g.v teveel zonlicht. Ook in Nederland is dit zo!
Deze mooie kater Cartouche, woont in Logothetianika. Opvallend aan hem zijn de “points”: zijn oren, snoet, poten en staart zijn donkerder dan zijn lijfje. Blijkbaar stroomt er iets van Siamezen-bloed door zijn aderen??
Dit is Mimi. Zij woont ook in Karavas, in dezelfde groep als Aramis en Mirtiá. Haar staart is opvallend mooi contrasterend met de rest van haar lijfje.
Dit is de nieuwste adoptiepoes: Mirtiá. Zij woont in dezelfde groep als Aramis en MImi, in het dorpje Karavas. Ze lijkt op Kiara, maar is wel kortharig.